Sınır Tanımayan Müzik – Demi Lovato

Yaklaşık üç ay önce, 10 yaşındaki kızım, 16 Kasım 2014 tarihinde Ülker Sport Arena’daki Demi Lovato konserine gitmek istediğini söyledi.

Adını bile ilk defa o zaman duyduğum sanatçının konseri için biletleri aldık, günümüzü bekledik.

Beklenen gün geldi. Baba kız konser alanına gittiğimizde, anne ve babaları eşliğinde (konsere 14 yaş altıdaki izleyiciler, 14 yaş üstünde refakatçi ile katılabiliyorlarmış), yaşları benim gözlemlediğim 8-16 arasında değişen binlerce kız çocuğunu gördüğümde, “Müzik sınır ve yaş tanımıyor” diye düşündüm.

Konser başlamadan önce bir “DJ”, sayılarının 11.500 olduğunu sonradan öğrendiğim izleyicilerin konser öncesi enerjisini biraz daha artıracak, yüksek ritimli müzikler çaldı.

Önce ekip arkadaşları ve daha sonra Demi Lovato (22 yaşındaymış) sahneye çıktığında izleyicilerden çıkan “tiz” çığlıkları, öyle-böyle tarif edemem.

Birazdan Demi Lovato’nun söylediği her şarkıya, velilerini ayırdığımızda 5-6 bin kişilik genç hayran kitlesinin kelime-kelime, katıldığını gördüğümde iyice şok oldum. Her bir genç kız, her şarkının İngilizce sözlerini bu kadar mı iyi ezberlemiş olabilir?

Sadece bununla da kalmadı. Demi Lovato’nun aralarda yaptığı konuşmaların cümle sonlarında ve her bir şarkının bitiminde salonu çınlatan çığlıklar ve de hızını alamayıp, bulunduğu yerde dans eden binlerce genç kız. Ben bugüne değin böyle coşkulu başka konser izlemedim.

…

Birinci saatin sonunda salon ışıkları yakıldı. “Her halde ara verildi” diye düşünmüştüm ki; konser bitmiş. İzleyiciler büyük bir keyif ile evlerine doğru gidiyor. Dillerde, konserde söylenen şarkılar, Demi’nin her ay farklı renge boyandığını öğrendiğim saç şekli ve konsere dair benim fark etmekte zorlandığım bir sürü başka detay.

Kızımdan; Demi’nin de küçükken kedi ve köpeklere karşı alerjisi olduğunu, babasının birkaç yıl önce öldüğünü, çocukluğunda zorluklar yaşadığını, bazı konserlerine bir başka sevilen şarkıcının da eşlik ettiğini vb. gibi, neredeyse mahalle arkadaşımız tadında bir çok detay öğrendim.

…

Ben küçükken benim dinlemeyi sevdiğim şarkılar büyüklerimin başını ağrıtıyordu. Şimdi galiba o zaman ne hissettiklerini anlıyorum. Haksızlık etmeyeyim kısa konserde şarkılar güzeldi; ama 5-6 bin kız çocuğunun çığlık sesleri bütün gece kulaklarımdan gitmedi.

Her neyse kızı, sevdiği bir şarkıcının konserine gitmiş ve mutlu olmuş, bir babanın hisleri ile kapattım günü…